Soms vraagt het leven ons om los te laten, zodat iets nieuws – of misschien wel iets ouds – op een diepere laag kan terugkeren. Zes jaar geleden besloot ik te stoppen met mijn prachtige bedrijf Foto Kiekeboe.  (helaas niet meer de website maar wel veel van mijn werk) Een moeilijke keuze, want wat had ik een liefde voor het vastleggen van pasgeboren zieltjes, pure momenten van verbinding tussen ouders en hun kindje. Ik mocht zoveel families blij maken met de magie van hun mooiste momenten, gevangen in beeld.

Maar er kwam een punt waarop het fotograferen niet meer vrij voelde. De beperkingen, de uitdagingen, het steeds moeilijker kunnen werken op locatie – het begon mijn creatieve stroom te blokkeren. Mijn passie verdween langzaam uit mijn handen, en ik voelde dat het tijd was om los te laten. Een pauze. Een adempauze. Een ruimte waarin iets nieuws kon ontstaan.

Toch heeft fotografie mij nooit écht verlaten. Beelden, licht, emoties – ze bleven de rode draad in mijn leven. En nu, na een aantal jaren van reflectie en groei, voel ik de roep opnieuw. De camera roept. Mijn hart zegt ja. De energie van het vastleggen, het zien van de ziel achter de lens, het vangen van puurheid en emotie… het is weer terug op mijn pad. Naast fotografie heb ik ook altijd een diepe liefde gehad voor creatie en vormgeving.

Mijn eigen websites heb ik zelf ontworpen – van de allereerste, nog handmatig gecodeerd in HTML, tot de websites die ik nu met liefde bouw. Creatie is voor mij een vorm van energie laten stromen. Of het nu via een lens is of een digitaal canvas, het blijft een proces van intuïtief aanvoelen en manifesteren.

🌿 Soms moet je een cyclus afronden door opnieuw te beginnen.

Soms mogen we een oude passie opnieuw omarmen, maar dan met een nieuwe energie.

Ik ben er klaar voor om weer licht, liefde en verbinding vast te leggen.

En jij? Waar sta jij op jouw pad?